เมื่อเราได้ถวายทานแล้ว ได้รักษาศีล ได้เจริญภาวนาแล้ว
ก็ต้องให้เห็นผลทาน ให้เห็นผลศีล และให้เห็นผลของการเจริญภาวนา
จึงจะได้ชื่อว่า เราทำบุญ รักษาศีล เจริญภาวนาแล้ว
ใช้บุญใช้ศีล ใช้ภาวนาเป็น อย่าเกียจคร้าน
จงหมั่นบำเพ็ญทาน รักษาศีล เจริญภาวนาไว้ให้เสมอ
เพื่อเราจะได้รับความสุข ทั้งในชาตินี้แบะในชาติหน้า
ที่มา: มรดกธรรม เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๕๘ (กัณฑ์ที่ ๓๐ ภัตตานุโมนากถา ๑๐ พฤษภาคม ๒๔๙๗)
