ถ้าว่า….หัดวาจาไพเราะเสียในชาตินี้ ชาติต่อๆไปวาจาของตน จะพูดอะไรก็สำเร็จกิจหมดทุกอย่าง ถ้าใช้วาจาหยาบก็เท่ากับวาจาจอบตัวเอง ในชาตินี้ก็ดีวาจาหมดอำนาจหมดสิทธิ์ ไม่มีอำนาจอะไร พูดไปก็เท่ากับไม่ได้พูด พูดอะไรเป็นไม่สำเร็จ เพราะวาจาของตน ไม่ได้บำเพ็ญกุศลทางวาจาไว้ ถ้าบำเพ็ญกุศลทางวาจาไว้แล้ว กล่าววาจาใดวาจาศักดิ์สิทธิ์ เรื่องวาจาศักดิ์สิทธิ์ นี่ไม่ได้เป็นของพอดีพอร้ายสำคัญนัก.
ที่มา,หน้า ๗๓๘ บรรทัดที่ /๑๔/ (กัณฑ์ที่๕๗ สังคหวัตถุ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗)
การบำเพ็ญกุศล ด้วยการมีปิยวาจา
