ดวงธรรมนั้นแหละเป็นที่พึ่งสำคัญ

ดวงธรรมผ่องใสสะอาดสะอ้าน กายต่างๆนั้น ก็รุ่งโรจน์โชตนาการ
ธรรมดวงนั้นซูบซีดเศร้าหมอง กายมนุษย์ก็ไม่ผ่องใสซอมซ่อไม่สวยงาม
น่าเกลียดน่าชังไป เพราะธรรมดวงนั้นสำคัญนัก
ธรรมดวงนั้นเป็นชีวิตของมนุษย์ 
ดวงธรรมนั้นแหละเป็นที่พึ่งสำคัญ
(ที่มา สิ่งที่เป็นเกาะเป็นที่พึ่งของตน น.๘๙๔)